چشم چرانی

طبق معمول امروز با موتر به طرف وظیفه روان بودم و باز هم به رادیو آرمان گوش میدادم. موضوع مهم را در برنامه گنجانیده بودند. آنها نظریات مردم را در رابطه به چشم چرانی میپرسیدند ، یک هموطن ما میگفت عمل خوب است و دیگرش میگفت عمل بد.
به واقعیت اگر فکر کنیم چشم چرانی عملی نیست که بتوان ازآن جلوگیر نمود حتی در زمان حکومت طالبان جلوگیری از آن ممکن نه بود. هموطنان ما خوب میدانند که طالبان توانسته بودند تا بالای مردم قیودات زیادی را وضع کنند ولی نه توانسته بودند تا چشم های مردم را کنترول کنند.
عمل چشم چرانی یک عمل عادی است، هیچ کس ادعایی آنرا کرده نه میتواند که بگوید من چشم چران نیستم چون خاصیت چشم طوریست که به طرف شی ظریف و دلچسپ و یا زننده معطوف میگردد و برای ثانیه ها آنرا تماشا میکند و اگر دلپسند باشد دوباره به طرف آن میبیند. انیکه انسان به طرف جنس مخالف خود میبیند و یا چیزی جالب را تماشا میکند، مسله جداگانه یست. هیچ انسانی نمیتواند چشم های خویش را از دیدن جنس مخالف جلوگیری کند خواه مرد باشد ویا زن. ولی زن دارای یک نوع حیا است که پس از تلاقی چشمان دیگر کوشش نمیکند که چشمانش متلاقی شود ولی مرد برای چندین بار حتی اگر دل اش بخواهد در مقابل زن میاستد و میخواهد به چشمان او ببیند.
میتوان گفت که عمل چشم چرانی یک حرکت غیر ارادی است و کنترول آن تا اندازه مشکل میباشد ولی میتوان از آن تا حدی جلوگیری نمود.